Général
-
Jean XXII (1316-1334)
-
Pour mémoire future de la chose
-
II kalendas aprilis, anno primo
-
-
Avignon
-
Bulle (ad perpetuam rei memoriam)
-
[Autre copie médiévale] F. FRANCE, Paris, Bibliothèque nationale de France, ms. latin 4114 (ancien Colbert 829), fol. 92v-93.
-
[Registre de la chancellerie apostolique] R1 Reg. Vat. 63, ep. 74 de Curia.
-
[Registre de la chancellerie apostolique] R2. Reg. Av. 2, fol. 96a.
-
[Collection canonique, collection de décrétales] Y. Extr. Com. 5, 5.
-
Étienne Baluze, Guillaume Mollat, Vitae paparum Avenionensium. Nouvelle édition revue d'après les manuscrits et complétée de notes critiques, Paris : Letouzey et Ané, 1914-1922, vol. 3, n. XLVII
-
Emil Friedberg, Corpus iuris canonici, II, c. 1294-1295 [en ligne].
-
Guillaume Mollat, Jean XXII (1316-1334), Lettres communes, Paris, 1904-1947, n. 5191, d'après R1 et R2.
-
Joannis papae processus contra occupantes bona quondam domini Gentilis cardinalis in civitate Lucana [Baluze].
Monentur illi qui illam thesauri ecclesiae maximam partem, quae de Perusio ad civit. Lucan. de mandato Clementis PP. V per Vitalem de Cabanaco, cler. Burdegalen. di., et Guillelmum de Lua servientem ejusd. una cum mag. Jacobo de Casalibus, decano eccl. s. Severini Burdegalen., PP. cap., extiterat deportata, quaeve in sacristia monast. s. Fridiani Lucan. tunc temporis servabatur; deinde ad cameram apost. fideliter deferendam tempore invasionis civitatis Lucan. direpserunt in praedam et de praefata sacristia per violentiam asportarunt, et illi quoque penes quos aliqua de thesauro fuerunt vel adhuc existunt, ut ea infra IV mensium spatium cum integritate restituant ; alioquin in omnes et singulos sententia excom. promulgatur [Mollat]. -
Ad futuram rei memoriam.
Infideles et stolidi perditionis alumpni quia se per culpe vitium indignos efficiunt ut matris Ecclesie filii nuncupentur dum ad ipsius matris injuriam se convertunt gravi nos commotione perturbant, matris ejusdem pietatem offendunt et eis in perniciem miserabili cecitate dilapsis, respergunt infamie maculis loca proprie nationis.
Dudum siquidem cum bone memorie Gentilis, tituli Sancti Martini in montibus presbiter cardinalis, de Ungarie partibus, ubi functus fuerat legationis officio, rediens in civitate Lucana diem clausisset extremum, felicis recordationis Clemens papa V, predecessor noster, certis ex causis, que ipsum ad id rationabiliter induxerunt, venerabili fratri A[rnaldo], episcopo Sabinensi, tunc in illis partibus legationis officium exercenti, et dilecto filio nostrob Luce, Sancte Marie in via lata dyacono cardinalic, per apostolicas litteras mandavit expresse quod ipsi ambo per se simul vel per alios de bonis mobilibus dicti quondam cardinalis se plenius informantes, eadem bona in quibuscumque rebus consistentia sive apud edes sacras, sive in quibuslibet aliis locis, aut penes quascumque personas ecclesiasticas vel seculares, capitula vel collegia seu conventus recondita forent sive deposita, auctoritate apostolica sequestrare et cum diligentia facere custodiri curarent quousque testamenti sive ultime voluntatis cardinalis ejusdem viso tenore, prout cum Deo expediret saluti anime cardinalis ipsius de bonis disponeretur eisdem. Cumque bona ipsad fuissent nomine romane Ecclesie apud fratres Predicatores civitatis predicte in sacristia eorum deposita, prefati cardinales, juxta mandatum apostolicum, inde, ut premittitur, sibi factum bona predicta in sequestro teneri et cum diligentia custodiri mandarunt.
Verum quondam Franciscus de Faggiola, tunc se gerens pro potestate Lucana, cupiditatis spiritu concitatus, ad bona hujusmodi oculos ambitionis impudenter iniciens, quemdam nomine Venturam, qui se pro vicario ejusdem Francisci gerebat, de nocte cum multis armatis complicibus, perditionis alumpnis et edoctis ad quecumque nepharia, ad domum fratrum ipsorum, ad rapiendum bona hujusmodi, destinavit. Qui mandatum ejus tam patenter illicitum exequi non verentes, contra voluntatem fratrum ipsorum violenter locum aperuere depositi, et depositum ipsum, scilicet coffinos quindecim bona hujusmodi continentes, abinde fecerunt perversis ausibus extrahi et extractum in predam, quo libuit, dampnabiliter asportari.
Nos igitur, ad recuperationem bonorum ipsorum, ut ex illorum distributione debita anime ipsius cardinalis faciamus salubriter provideri, sollicitis studiis intendentes, prefatum Venturam, et omnes et singulos qui dictos coffinos et bona ipsa extraxerunt de sacristia predicta, diripuerunt et asportaverunt, ut prefertur, exinde, vel extrahi, diripi aut asportari fecerunt, et alios penes quos aliqua de bonis ipsis fuerunt vel adhuc existunt, auctoritate apostolica, coram hac fidelium multitudine copiosa, monemus ut ea nobis aut ei, quem ad id duxerimus deputandum, infra quatuor mensium spatium, a die date publicationis presentium numerandum, cum integritate restituant et assignent, ac omnes et singulos scientes ubi vel penes quos aliqua de dictis bonis extiterint vel existant, infra terminum supradictum, nobis aut ipsi deputato nostro studeant revelare. Alioquin in Venturam eumdem ac in omnes et singulos monitionis hujusmodi contemptores, cujuscumque dignitatis, status vel conditionis extiterint, etiamsi patriarchali vel superiori pontificali vel alia quacumque preemineant dignitate, ex nunc auctoritate predicta excommunicationis sententiam promulgamus, mandantes illos per locorum dyocesanos et rectores ecclesiarum civitatum et dyocesum earumdem, singulis diebus dominicis et festivis, pulsatis campanis, et candelis extinctis, excommunicatos publice nuntiari, processuri ad graviora nichilominus contra eos, necnon et contra civitates, communitates, universitates, et singulares personas quascumque que fuissent in premissis culpabiles, sicut protervia eorum exegerit et viderimus expedire ; non obstante si aliquibus vel alicui, specialiter aut generaliter, a Sede apostolica indultum existat quod excommunicari non possint per litteras apostolicas, non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum, de indulto hujusmodi mentionem, et quibuslibet litteris, indulgentiis generalibus vel specialibus quibuscumque personis et locis, sub quacumque forma vel conceptione verborum, a dicta Sede concessis, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differri, et de quibus quorumque totis tenoribus, de verbo ad verbum, mentionem in nostris litteris fieri oporteat specialem.
Ut autem hujusmodi nostra monitio ad communem omnium notitiam deducatur, cartas sive membranas monitionem continentes eamdem in ecclesie Avinionensis appendi vel affigi ostiis seu superliminaribus ejusdem ecclesie faciemus, que monitionem ipsam suo quasi sonoro preconio et patulo indicio publicabunt, ita quod illi, quos monitio ipsa contingit, nullam postea excusationem valeant pretendere quod ad eos talis monitio non pervenerit vel quod ignorarint eamdem, cum non sit verisimile remanere quoad ipsos incognitum vel occultum quod tam patenter omnibus publicatur.
Datum Avenioni, II kalendas aprilis, anno primo. -
(a) cum, Bal.
-
(b) dilectis filiis nostris, ms.47.
-
(c) cardinalibus, ms.47.
-
(d) ipsa bona, Bal.
Informations
Acte
aposcripta
admin
(CIHAM (UMR 5648)), dans
APOSCRIPTA database
APOSCRIPTA database – Lettres des papes, dir. J. Théry, CIHAM/UMR 5648, éd. électronique TELMA (IRHT), Orléans, 2017 [en ligne], acte n. 20079 (aposcripta-66), http://telma-chartes.irht.cnrs.fr/aposcripta/notice/20079 (mise à jour : 04/01/2021).